„Sunkar” to w języku kazachskim sokół.

„Sunkar” to w języku kazachskim sokół. Taką właśnie nazwę nosi położone nieopodal miasta Ałmaty sanktuarium dla drapieżnych ptaków. Od ponad 25 lat w ośrodku Sunkar hodowane są ptaki takie jak sokoły, orły przednie i puchacze. Wiele zwierząt żyjących w sanktuarium to gatunki zagrożone. Ptaki drapieżne, a przede wszystkim orzeł przedni, pełnią ważną rolę w kulturze stepów Azji Środkowej. 

 

 

Na tutejszych stepach od ponad 3000 lat kultywuje się tradycję sokolnictwa – polowań z udziałem drapieżnych ptaków. Ten rodzaj polowań idealnie sprawdza się na otwartej przestrzeni stepu i jest jedną z najstarszych metod polowania. Historia sokolnictwa sięga czasów Scytów – koczowniczych ludów, które zamieszkiwały Azję Zachodnią i Środkową od schyłku VIII wieku p.n.e. To w ich nagrobkach odnaleziono pierwsze malunki przedstawiające myśliwych w towarzystwie ptaków. Niedaleko położonego na zachodzie Kazachstanu miasta Aktobe odkryto szczątki myśliwego, który został pochowany razem z orłem przednim. Jest to najczęściej występujący w tym rejonie drapieżny ptak, który jest również najczęściej wykorzystywany podczas polowań.

 

 

Trenowanie dzikich ptaków na potrzeby polowań uważane jest w Azji za sztukę. Sekrety sokolnictwa przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Schwytane młode orły są tresowane przez sokolników.  Ptak musi przyzwyczaić się nie tylko do myśliwego, ale też do jego konia oraz obecnych podczas polowań psów. Musi również nauczyć się, aby przyjmować pokarm tylko z ręki swojego właściciela. Zanim po raz pierwszy wyruszy na prawdziwe polowanie, będzie trenował chwytając wypchanego lisa. Po około dziesięciu latach spędzonych u boku myśliwego, ptaki są wypuszczane na wolność, gdzie rozmnażają się i wychowują potomstwo. Wielu doświadczonych sokolników mówi o głębokiej więzi, jaka wiąże ich z tresowanymi przez nich orłami.

 

 

Polowania odbywają się jedynie w okresie zimowym – wtedy grube futra zwierząt są dla Kazachów najcenniejsze. Szyje się z nich między innymi słynne futrzane czapki – obowiązkowy element ubioru każdego myśliwego. Gdy tylko spadnie pierwszy śnieg, myśliwi wyruszają w pogoń za zwierzyną, każdego dnia przemierzając wiele kilometrów. Muszą radzić sobie nie tylko z trudnymi warunkami, ale też z samotnością. To dlatego sztuka ta jest coraz mniej popularna wśród młodszych pokoleń Kazachów.

 

 

Sokolnictwo uważane jest za jeden z najważniejszych elementów Kazachskiej kultury, a tradycja przetrwała tysiące lat. Dziś pojawiają się obawy, że sztuka ta wymiera. Tradycyjnych sokolników jest w tym rejonie już tylko 70. Ich zmagania można obserwować podczas festiwali poświęconych sokolnictwu. Myśliwi ubrani w tradycyjne stroje, w towarzystwie fascynujących zwierząt stanowią niesamowity widok, który warto zobaczyć na własne oczy.