Poznaj legendę Tadż Mahal

Tadż Mahal to jedno z najpiękniejszych mauzoleów świata i symbol Indii. Legenda związana z jego powstaniem rozpala serca i umysły ludzi na całym świecie.

Zakazana miłość władcy Indii
Indyjski cesarz, Szachdżachan, był znany z licznych zwycięskich podbojów, rozszerzenia granic kraju i uwielbienia do monumentalnych budowli. Swoją potęgę i bogactwo pokazywał wznosząc kolejne pałace i bogato zdobione meczety. Jednak nie zawsze był tak wszechmocny. W wieku nastoletnim miał już wybraną przez ojca kandydatkę na żonę, choć serce młodzieńca rwało się do młodziutkiej córki pierwszego ministra, Ardźumand. Część podań twierdzi, że właśnie to popchnęło Szachdżachana do walki o władzę. W ciągu parę lat zasiadł na tronie i, zgodnie z tradycją, mógł wówczas pozwolić sobie na cztery żony i liczne konkubiny. Niezwłocznie poślubił Ardźumand, która zmieniła imię na Mumtaz Mahal – „Wybrankę Pałacu”.

Nierozłączna cesarska para
Cesarz tak bardzo umiłował Mumtaz, że stracił zainteresowanie swoją pierwszą żoną i nie zważał na piękności z haremu. Szachdżachan zabierał ukochaną wszędzie: towarzyszyła mu podczas wypraw wojennych , odwiedzała wraz z nim sojuszników i nadzorowała powstawanie kolejnych budowli. W ciągu 18 lat szczęśliwego małżeństwa Mumtaz powiła aż 14 dzieci. Ostatnie odebrało jej życie.

Ostatnie życzenie Mumtaz
Podczas jednej ze wspólnej wypraw cesarzowa zaczęła rodzić czternaste dziecko. Poród był ciężki i bardzo skomplikowany. Kiedy dziecko wreszcie otworzyło oczy i zapłakało, Mumtaz całkowicie opadła z sił. Cesarz wezwał najlepszych medyków z całego kraju, jednak żaden z nich nie był w stanie pomóc umierającej władczyni. Szachdżahan spędzał u boku ukochanej całe dnie i noce. Pewnego dnia Mumtaz przywołała go i przekazała mu swoje trzy ostatnie życzenia. Pierwsze, by już nigdy nie pokochał żadnej kobiety. Drugie – aby opiekował się ich dziećmi tak dobrze, jak ona. I ostatnie – zbudowanie pięknego grobowca, który odda siłę ich miłości. W chwilę potem wydała swoje ostatnie tchnienie. Cesarz posiwiał w ciągu jednej nocy i przez wiele dni milczał, nie jedząc i nie śpiąc. W kraju zapanowała powszechna żałoba.

Budowa Tadż Mahal
Szachdżachan sprowadził do Indii najlepszych architektów i inżynierów ze wszystkich stron świata. Przy budowli pracowało 20 tysięcy robotników z całej Azji Środkowej, a najbielszy marmur transportowało tysiąc słoni z kamieniołomów odległych o 350 km. Kamienie szlachetne zdobiły każdą ścianę. Prace trwały 20 lat, a gdy zostały ukończone, architektowi wyłupiono oczy, a robotnikom obcięto kciuki – tak, aby nigdy nie stworzyli drugiej tak pięknej budowli. Trumna z prochami Mumtaz spoczęła w jej grobowcu.

Legendy a historia
Opowieść o wielkiej miłości cesarza podważają historycy. Według nich wątpliwym jest, by władca najpierw wybudował grobowiec dla żony. Część naukowców twierdzi, że Tadż Mahal to tak naprawdę mauzoleum samego Szachdżachana. Mimo to większość mieszkańców Indii wierzy w romantyczną legendę o miłości tak wielkiej, że stworzyła jedną z najpiękniejszych budowli na świecie. Trumny Szachdżachana i Mumtz do dzisiaj leżą obok siebie.

Przejrzyj Wycieczki do Indii pod adresem https://logostour.pl/kraje/indie