Musisz to zobaczyć - Park Narodowy Sekwoi

Jedną z atrakcji wschodniej Ameryki jest Park Narodowy Sekwoi. Położony na terenach niemal nieskażonych cywilizacją zachwyca wspaniałymi krajobrazami.

Niezwykli „mieszkańcy” Parku Narodowego Sekwoi – mamutowce olbrzymie
W Parku Narodowym Sekwoi rosną drzewa osiągające niesamowite rozmiary – mamutowce olbrzymie, nazywane również sekwojami. Niektóre mają po 3 tysiące lat!
Są nie tylko długowieczne, ale również odporne na niemal wszystkie szkodniki. Nawet ogień nie jest im straszny, ba! Jest niezbędny, aby te drzewa mogły rozsiewać nasiona. Tylko ciepło płomieni otwiera wyjątkowo twarde szyszki sekwoi. Innymi słowy, aby mogło wyrosnąć kolejne pokolenie mamutowców, potrzebny jest ni mniej, ni więcej, a pożar lasu.

Największe drzewo parku
Spośród wszystkich kolosalnych sekwoi porastających park narodowy jedno pozostaje absolutnie bezkonkurencyjne. Mowa o największym z nich - General Sherman Tree. Drzewo Generała Shermana liczy sobie ok. 2200 lat i mierzy aż 84 metry. Jego pień ma niemal 8-metrową średnicę, a łączną masę drzewa szacuje się na ok. 1500 m3 objętości.
To nie wszystko!
W parku można znaleźć pnie dawno ściętych drzew o średnicach dochodzących nawet do 12 metrów. Te giganty mogły dorastać do 135 metrów. Nic dziwnego, że dawniej poszukiwacze złota i myśliwi mieszkali w ich pniach niczym w niewielkich domach.

Tunel w sekwoi
Innym drzewem przykuwającym szczególną uwagę zwiedzających jest Tunnel Log. Złamanej sekwoi leżącej w poprzek drogi nie opłacało się ciąć na drobniejsze fragmenty i przenosić w inne miejsce.
Dlatego w 1937 roku wydrążono w niej tunel, którym mógł przejechać wóz zaprzężony w konie. Do dzisiaj może przejechać pod nim współczesny samochód osobowy.

Cisza, spokój i… brak turystów
To, co szczególnie zaskakuje, to stosunkowo niewielka popularność Parku Narodowego Sekwoi w porównaniu do takich wycieczkowych szlagierów, jak Grand Canyon czy Park Narodowy Yosemite. Podczas zwiedzania parku nie spotkasz tłumów turystów – możesz w pełni skupić się na podziwianiu dzieł natury. Z pewnością wpływ na taki stan rzecz ma położenie atrakcji i restrykcyjne prawo zabraniające ingerowania w ten nietknięty ludzką ręką zakątek Ameryki.
Do parku nie prowadzą idealne, wyasfaltowane drogi i nie da się tam dotrzeć środkami komunikacji.
Dojazd jest możliwy wyłącznie własnym samochodem lub autokarem wycieczkowym. Wszelkie trudy podróży wynagradzają widoki i cudowne, świeże powietrze przesycone zapachem drzew.