İçəri Şəhər - wewnętrzne miasto

Baku - najstarsza część miasta nosi nazwę İçəri Şəhər (İçərişəhər)

Historia Baku sięga czasów antycznych i wczesnego średniowiecza. Najstarsza część miasta nosi nazwę İçəri Şəhər (İçərişəhər). To stąd bierze początek stolica Azerbejdżanu. Dawne miasto mieściło się w obrębie twierdzy, otoczonej murami obronnymi. Do początków XIX w. miasto w zasadzie ograniczało się do tego terytorium. Od drugiej połowy  XIX w., zwłaszcza w okresie słynnej gorączki naftowej, nastąpił ogromny rozwój Baku, które wielokrotnie zwiększyło swój obszar i liczbę ludności. Teren twierdzy znalazł się wewnątrz nowych dzielnic, dlatego zaczęto jego nazywać İçəri Şəhər – Wewnętrzne Miasto.

Ta część miasta do tej pory zachowała koloryt dawnego Baku. Uliczki są tu wąskie, pokryte brukiem lub kamiennymi płytami. Specjalnie budowano je kręte, aby osłabić siłę silnych zimowych wiatrów. Stare domy mają charakterystyczne oszklone balkony  şüşəbənd. Napotkamy tu stare meczety, łaźnie, karawanseraje. Jest tu również sporo kawiarni, herbaciarni, restauracji, sklepów z wyrobami rzemiosła artystycznego. Wszystkie budowle  zbudowane są z  miejscowego wapienia. İçəri Şəhər służyło jako plan filmowy dla wielu filmów. Kręcono tutaj m.in. sceny do drugiej części jednej z najpopularniejszych polskich komedii  „Jak rozpętałem II Wojnę Światową”.  

Na skraju İçəri Şəhər stoi wieża Qız Qalası (Wieża Dziewicza). To najstarsza budowla Baku i symbol miasta, z którą związanych jest wiele legend. Najprawdopodobniej zbudowano ją w V w. Ongiś służyła jako świątynia ognia, potem była kilkakrotnie rekonstruowana. Na jej szczycie płonął kiedyś naturalny gaz,  dostarczany ceramiczną rurą na szczyt wieży.

Obok wieży znajdują się fundamenty cerkwi, według tradycji zbudowanej na miejscu śmierci apostoła Bartłomieja, która nastąpiła jak się przyjmuje między 68-71 r. Corocznie 24 czerwca, w dniu w którym miał zginąć apostoł Bartłomiej, duchowieństwo prawosławne Baku odprawia na fundamentach cerkwi uroczystą mszę.

Nieopodal wieży Qız Qalası znajduje się kilka starych średniowiecznych karawanserajów.  Karawanseraje (az. karvansara) były rodzajem zajazdów, gdzie mogły się zatrzymywać kupieckie karawany z towarami.

W średniowieczu Azerbejdżan odgrywał znaczącą rolę w handlu, a przez jego teren przechodziły ważne szlaki handlowe. W związku z tym na jego terenie powstało wiele karawanserajów.

Na wzgórzu, najwyższym punkcie İçəri Şəhər, położony jest Pałac Szirwanszachów. Dawniej była to jedna z rezydencji władców Szirwanu, państwa istniejącego w IX-XVI w. na terenie Azerbejdżanu i płd. Dagestanu. Najstarsze budowle w kompleksie pałacowym powstały w końcu XIV w., ale większość z nich powstała w latach 30-40-tych XV w. za panowania szirwanszacha  Chalilullaha I, kiedy Szirwan przeżywał okres największego rozkwitu. Kompleks pałacowy położony jest na trzech wzniesionych jeden nad drugim tarasach. Cały zespół pałacowych budynków zbudowany jest również z miejscowego wapienia. Uwagę przyciągają wykute w ścianach budowli bardzo kunsztowne ornamenty, które świadczą o wysokim poziomie umiejętności rzeźbiarzy tej epoki.

W 2000 r. İçəri Şəhər, wraz z położonymi na jego terytorium wieżą Qız Qalası i Pałacem Szirwanszachów, zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.