Albania – bałkańska księżniczka

Piękno przyrody, ciepły śródziemnomorski klimat, turkusowe wody Morza Adriatyckiego i Jońskiego, mnóstwo zabytków i wspaniała kuchnia. To tylko nieliczne, ale najważniejsze czynniki, które sprawiają, że coraz częściej Albania staje się kierunkiem wakacyjnych podróży.

Jeśli jeszcze nie odkryłeś powodów, dla których warto udać się na wyprawę do Albanii, ten artykuł dostarczy Ci wielu ciekawych informacji, dzięki którym nie przestaniesz myśleć o tym kraju przez najbliższe kilka dni. Po długotrwałej izolacji kraju Albania kładzie duży nacisk na rozwój turystyki, lecz wielu osobom towarzyszą nadal pewne obawy przed podróżowaniem w tę część Europy - zupełnie niepotrzebnie.

Dlaczego Albania?

Piękno przyrody, ciepły śródziemnomorski klimat, turkusowe wody Morza Adriatyckiego i Jońskiego, mnóstwo zabytków i wspaniała kuchnia. To tylko nieliczne, ale najważniejsze czynniki, które sprawiają, że coraz częściej Albania staje się kierunkiem wakacyjnych podróży.

Albania to bajecznie przepiękne i bezpieczne miejsce dla turystów. Jego tradycje związane z gościnnością sprawiają, że turyści lub goście są traktowani z dużym szacunkiem. Zapewne wszyscy Albańczycy byliby gotowi do pomocy. Największym ryzykiem, na jakie narażona jest większość ludzi w Albanii, jest prowadzenie pojazdów, w których często dochodzi do wypadków drogowych z powodu nieostrożnych kierowców. Wybierając samochód jako środek komunikacji, trzeba naprawdę dużych zdolności adaptacyjnych, by poradzić sobie wśród lokalnych kierowców. Będąc pierwszy raz w Albanii i nie wiedząc, jak wygląda ruch na drogach, żartobliwie ze znajomymi stwierdziliśmy, że żeby dostosować się do ruchu, musimy wyjść z założenia, że zawsze mamy pierwszeństwo. W naszym przypadku to się sprawdziło, lecz proszę nie brać tego jako wskazówki podróżniczej :)

Albania – położenie i klimat

Albania położona jest w południowo-wschodniej Europie, w zachodniej części Półwyspu Bałkańskiego. Kraj ten leżący wzdłuż Morza Adriatyckiego i Morza Jońskiego, graniczy z Grecją na południowym wschodzie, Czarnogórą na północy, Kosowem na północnym wschodzie i Republiką Macedonii na wschodzie.  Przepływające przez cieśninę Otranto wody Adriatyku, oddzielają Albanię od Włoch. Duża część powierzchni Albanii jest górzysta - średnia wysokość nad poziomem morza wynosi 708 m, a najwyższy szczyt kraju to góra Korab na granicy z Macedonią, która mierzy 2 753 m n.p.m..

Wybrzeże Jońskie jest bardzo nierówne, z malowniczymi skalistymi zatoczkami wzdłuż wąskiego pasa przybrzeżnego i stromymi zboczami gór wyrastającymi bezpośrednio z tafli wody. Najwyższym punktem na tym odcinku jest przełęcz Logara o wysokości ponad 1000 m n.p.m. Aktywność geologiczna i erozja spowodowały powstanie wielu jaskiń u podstawy tych klifów, z których niektóre były zamieszkane w czasach prehistorycznych. Z kolei wybrzeże Adriatyku jest nisko położone, z dużymi zatokami, takimi jak Vlora czy Durres, które od czasów starożytnych były wykorzystywane jako przystanie. Albania to kraj bogaty w rzeki, które wypływają z wysokich gór i przechodzą przez strome wąwozy, zanim dotrą do równin i trafią do morza. Rzeki wpływające do Adriatyku stworzyły na nizinach żyzne aluwialne gleby, a u ujścia wyjątkowo bogate tereny podmokłe, na których żyje wiele ptactwa wodnego i wędrownego.

Albania, choć jest jednym z najmniejszych krajów Europy, charakteryzuje się dużą liczbą regionów klimatycznych. Niemniej jednak pogoda jest głównie słoneczna, ze średnio 300 dniami słonecznymi w roku. W Albanii panuje klimat śródziemnomorski, a każda pora roku oferuje odrębną, ale przyjemną pogodę. Niektóre elementy klimatu różnią się w zależności od regionu: na obszarach przybrzeżnych panuje klimat charakteryzujący się łagodną i wilgotną zimą oraz gorącym i suchym latem. Obszary alpejskie natomiast cechują się zimną, śnieżną zimą i umiarkowanym latem. Na nizinach zimy przebiegają łagodnie ze średnią temperaturą około 7 stopni, a temperatury latem wynoszą średnio 24 ° C. Opady na nizinach wahają się od 1000 mm do ponad 1500 mm rocznie, z większymi opadami na północy kraju. Prawie 95% opadów występuje zimą, co latem pozwala cieszyć się fantastyczną pogodą.  

W Albanii można wyróżnić cztery oficjalne religie: muzułmanizm sunnicki, prawosławie, katolicyzm i sufizm Bektaszi. W całym kraju można spotkać wyznawców islamu. Katolicy są skoncentrowani głównie w północnej części kraju, prawosławni na południu i w centrum kraju, a sufizmu Bektaszi występuje w niektórych regionach, takich jak między innymi Skrapar, Kruja, Elbasan, Mat, Mallakastar. Wolność wyznania jest prawem zagwarantowanym w albańskiej konstytucji. Oprócz oficjalnych religii spotkać tu można również wyznawców innych religii: Bahaitów, Chrześcijańskich Ewangelików, Świadków Jehowy, a także ateistów.
Albania stała się wyjątkowa na arenie międzynarodowej w 1967 roku, kiedy wszelka działalność religijna została zakazana poprzez zamknięcie kościołów, meczetów, szkół religijnych i tekkes. Albania przez około 23 lata była jedynym ateistycznym krajem na świecie. W 1990 roku przywrócono wolność wyznania, odbudowano kościoły i meczety, a także wiele innych budynków sakralnych. 

Śladami historii

Albania jest uważana za jeden z regionów, o najstarszych śladach rozwoju populacji ludzkiej na Bałkanach i w Europie. Istnieją na to dowody w postaci licznych znalezisk archeologicznych, w różnych częściach kraju, które świadczą o śladach starożytnych ludów zamieszkujących terytorium Albanii. Badając znalezione obiekty archeologiczne, udowodniono, że pierwsze osady albańskie zaczęły być zasiedlane w połowie okresu paleolitu (100 tys. do 40 tys. lat p.n.e.). Okres neolitu (6 tys.- 2,6 tys. lat p.n.e.) charakteryzuje się wzrostem gęstości zaludnienia na ziemiach obecnej Albanii. Zwracają na to uwagę wykopaliska archeologiczne przeprowadzone na obszarze miejscowości Korcza, gdzie znajduje się 12 osad należących do tego okresu. Takie osady odkryto również w Cakran, Kolonje czy Permet.

Ludność indoeuropejska osiedliła się tutaj na początku III wieku p.n.e., w wyniku czego na Półwyspie Bałkańskim powstała nowa populacja – Pelazgowie. Ta starożytna populacja stała się przodkami Ilirów, a po jej upadku w 30 roku p.n.e. i po zakończeniu trzech wojen iliryjsko-rzymskich, Iliria znalazła się pod kontrolą Rzymian, a mimo to Ilirowie zachowali swój język i tradycje przez wieki.  W 1344 roku Albania znalazła się pod panowaniem Królestwa Serbii. Region ten był narażony na ataki osmańskie, którym stopniowo udało się przejąć Albanię pod panowanie. Kulminacja antyosmańskiego oporu nastąpiła w latach 1443-1468, kiedy to albański bohater narodowy Gjergj Kastriot Skanderbeg poprowadził powstanie Albańczyków przeciwko Turkom, które pozwoliło na czasowe wyzwolenie, ponieważ pod koniec XV wieku Turcy znów zajęli kraj.  W XIX wieku wzmógł się ruch niepodległościowy na rzecz wyzwolenia Albanii, a 28 listopada 1912 roku Kongres Narodowy we Wlorze ogłosił deklarację niepodległości. Podczas I wojny światowej, Albania stała się polem bitwy różnych wojsk okupacyjnych, takich jak wojska austriacko-węgierskie, włoskie i francuskie. Kongres Lushnja, który odbył się w 1920 roku, miał na celu zachowanie integralności terytorialnej Albanii po I wojnie światowej. Kongres ten ogłosił Tiranę stolicą Albanii. W tym samym roku Albania przystąpiła do Ligi Narodów. W 1928 roku kraj został ogłoszony monarchią pod rządami króla Zoga I. 7 kwietnia 1939 roku kraj został zajęty przez wojska Mussoliniego, kładąc kres trwającemu 11 lat reżimowi monarchii. W 1943 roku kraj został zajęty przez nazistowskie siły Hitlera. Koniec II wojny światowej przyniósł stalinowski reżim. Przez około 50 lat reżim totalitarny prowadził politykę izolacji, pozostawiając kraj w ubóstwie ekonomicznym i całkowicie odizolowany od społeczności międzynarodowej. Polityka gospodarcza opierała się na zasadzie polegania na własnych siłach, zakazując pożyczek i kredytów z zagranicy. Sytuacja ta utrzymywała się do 1991 roku, kiedy to Albania ostatecznie wyszła z izolacji.

Albania – jak się ubierać i co ze sobą zabrać?

Albania jest krajem, w którym religią dominującą jest islam. Z tego też względu wiele osób może głowić się nad tym, co zabrać ze sobą do Albanii i jak się ubierać. Udając się na wakacje w Albanii, nie trzeba się zbytnio nad tym zastanawiać. W Albanii temperatury latem potrafią sięgać nawet 40 stopni, dlatego też najważniejsze jest zabranie ze sobą wygodnych, przewiewnych ubrań. Najlepiej sprawdzą się ubrania wykonane z bawełny, która pozwala skórze "oddychać"; wiskozy, która powstaje z włókien celulozy, a przy tym jest lekka i przewiewna; lnu, który zapewni wygodę, właściwą cyrkulację powietrza i odprowadzanie wilgoci dzięki wysokiej higroskopijności, a także chroni przed promieniowaniem UV. Nie zabieraj ze sobą ubrań wykonanych z poliestru, nylonu czy akrylu.

Nie tylko skład ma znaczenie! Pamiętaj, że warto wybierać również jasne ubrania, a unikać tych ciemnych. W pełnym słońcu jasne powierzchnie pochłaniają znacznie mniej energii słonecznej w porównaniu z tymi ciemnymi, co pozwala na utrzymanie niższej temperatury na ich powierzchni. Tworzą w ten sposób warstwę izolacyjną dla ciała.

Jeśli chodzi o fason ubrań, na upalne dni w Albanii lepiej sprawdzą się ubrania luźniejsze, dzięki którym pomiędzy ubraniem, a ciałem wytworzy się przestrzeń dla swobodnego przepływu powietrza. Kobiety bez obaw mogą pozwolić sobie na zakładanie zwiewnych sukienek oraz szortów. Jedynie podczas zwiedzania obiektów sakralnych, czy tych o znaczeniu historycznym, dla własnego komfortu i poszanowania miejsca, lepiej włożyć dłuższą sukienkę oraz okryć ramiona.

Jeśli się nadal zastanawiacie, co warto zabrać na wakacje w Albanii, to z pewnością w Waszej walizce nie może zabraknąć kremów i balsamów z filtrem UV. Najodpowiedniejsze będą te z SPF 50, które jednocześnie będą chronić przed słońcem, ale również pozwolą na uzyskanie pięknej opalenizny, którą będziemy mogli cieszyć się przez dłuższy czas. Niestety wiele osób mylnie twierdzi, że stosując kremy z filtrem, ich skóra nie nabierze pięknego wakacyjnego koloru, a jest zupełnie odwrotnie. Używając kremu z filtrem, dbamy o to, by nasza opalenizna była zdrowa, kremy poprawiają koloryt opalenizny, zapobiegają czerwienieniu i podrażnieniom skóry, a także dodatkowo nawilżają skórę, co zapobiega jej złuszczaniu i powstawaniu białych plam na skórze.

Jeśli jesteś amatorem pływania i podziwiania wodnego świata, z pewnością przydadzą się buty do pływania. Zapobiegną one zranieniom o ostre kamienie spoczywające na dnie, a także uchronią przed jeżowcami czy spacerującymi po dnie krabami. Szmaragdowe wody Morza Adriatyckiego i Jońskiego są bardzo klarowne, dlatego podczas nurkowania czy snorkelingu warto mieć ze sobą okulary do plywania , które pozwolą cieszyć się  bogatym i kolorowym światem zwierząt zamieszkujących wody tych mórz.

Zawsze przy sobie miej aparat fotograficzny lub telefon z dobrym aparatem, który pozwoli Ci uwieczniać wspaniałe wakacyjne przeżycia.

Czy obywatele Polski podróżując do Albanii muszą mieć paszport?

Polacy podróżujący do Albanii mogą wjeżdżać na terytorium tego kraju bez wizy i przebywać w nim do 90 dni w ciągu 180 dni, licząc od pierwszego dnia wjazdu. Obywatele Polski mogą wjeżdżać do Albanii na podstawie ważnego dowodu osobistego lub paszportu. Należy pamiętać, by dokument tożsamości był ważny co najmniej 3 miesiące liczone od planowanej daty opuszczenia kraju. Przy wjeździe do Albanii, od podróżnych nie wymaga się posiadania biletu powrotnego czy określonej kwoty pieniędzy.

Albania – co warto zobaczyć

1. Stolica Albanii – Tirana

Tirana została założona na początku XVII wieku n.e. przez Sulejmana Bargjini, który zbudował na tym obszarze dużą osadę. Tirana nie była liczącym się miastem w porównaniu z nadmorskimi miejscowościami, aż do 1920 roku, kiedy to została wyznaczona na stolicę kraju. Geograficzne walory Tirany takie jak centralne położenie i bliskość rzeki Shkumbin były dwoma głównymi powodami, dla których Tirana została wybrana na stolicę.

Od lat dwudziestych XX wieku, Tirana ukazuje włoską architekturę w centrum miasta. Włoscy planiści stworzyli gigantyczny plac Skanderbega, na cześć bohatera narodowego Albanii, z otaczającymi go budynkami ministerialnymi i ratuszem. Wpływy osmańskie w Tiranie zostały zniszczone przez trzęsienia ziemi i albański komunizm. Jedyny przykład architektury osmańskiej, który przetrwał po dziś dzień to meczet Et'hem Bey na obrzeżach placu Skanderbega.

2. Kruja - miasto bohatera narodowego

Kruja to miasto o dużym znaczeniu historycznym, położone zaledwie 32 km od Tirany, na wysokości 608 m n.p.m., które oferuje zdumiewający panoramiczny widok na okolicę.

Miasto jest ściśle związane z 25-letnią działalnością bohatera narodowego Albanii o nazwisku  Skanderbeg, który w XV wieku uczynił z Kruji bastion stawiający opór wobec Imperium Osmańskiego. Muzeum Skanderbega znajduje się wewnątrz murów zamkowych z V i VI wieku naszej ery. Samo muzeum zostało otworzone w 1981 roku. Na terenie zamku znajduje się ponadto Muzeum Etnograficzne i Dollma Tekke. Nieopodal wejścia do zamku znajduje się tradycyjny targ, którego początki sięgają czasów Skanderbega. Tutaj, na Starym Bazarze w Kruja, turyści mogą znaleźć albańskie wyroby rzemieślnicze, takie jak hafty, dywany, przedmioty srebrne, miedź, alabaster, tradycyjną odzież oraz antyki.

3. Szkodra – Zamek Rozafa

Zamek Rozafa znajduje się na skalistym wzgórzu w zachodniej części miasta Szkodra i jest jednym z najważniejszych zamków w Albanii. Dzisiejszy kształt zamku nadany został przez rodzinę Balshajów w XIV wieku. Mury Zamku Rozafa mają długość 880 m i otaczają powierzchnię 9 000 m2. Obiektami zbudowanymi wewnątrz murów zamku są cysterny wodne z XV wieku, katedra z XIII wieku, która po okupacji osmańskiej została z powrotem zamieniona w meczet. Również wewnątrz zamku znajduje się Muzeum Rozafy, które przedstawia dzieje zamku na przestrzeni wieków.

4. Durres - miasto portowe z VII wieku p.n.e.

Miasto Durres noszące nazwę Epidamnos w V wieku p.n.e. stało się ważnym portem podczas wojny peloponeskiej. Po wojnie miasto Epidamnos rozwinęło się politycznie, architektonicznie i kulturowo, a także zmieniło nazwę na Dyrrhachion. Nazwa Dyrrhachion była używana w literaturze rzymskiej i znana jako pole bitwy między legionami Cezara i Pompejusza (49-48 p.n.e.). Dyrrhachion był ważnym rzymskim portem szlaku handlowego „Via Egnatia”, który łączył Rzym z Bizancjum. To także w Durres znajduje się największy rzymski amfiteatr na Bałkanach.

Współczesne Durres znacząco różni się od tego z przeszłości. Wkrótce po odzyskaniu niepodległości w 1912 roku, miasto zyskało rozgłos, ale potem utraciło je na rzecz Tirany. Dziś jest nowoczesnym, kwitnącym miastem portowym z rozwiniętymi bulwarami, plażami z miękkim piaskiem i spokojnymi, ciepłymi wodami Adriatyku.

5. Park Archeologiczny Apolonia

Apollonia była starożytną grecką kolonią położoną na prawym brzegu rzeki Aoos, dzisiejszej rzeki Vjosa. Ruiny miasta znajdują się w regionie Fier, w pobliżu wioski Pojani na terenie dzisiejszej Albanii.

Fascynujący krajobraz parku archeologicznego, który zachował się w wyjątkowo dobrym stanie, to udane połączenie piękna zabytków i przyrody. Jego powstanie nastąpiło zaraz po założeniu Epidamnos (dzisiejsze Durres) i szybko stało się jednym z najwybitniejszych miast basenu adriatyckiego. Miasto leżało na terytorium wspólnoty politycznej Taulantii i było szeroko znane jako Apollonia z Ilirii.

Miasto rozkwitło w IV wieku jako ważny ośrodek gospodarczy i handlowy. Chociaż Apollonia była położona kilka kilometrów od Adriatyku, jej położenie na prawym brzegu rzeki Aoos (współczesne Vjosa) umożliwiło jej komunikację z nadmorską częścią terytorium. Sława miasta przyciągnęła wiele osobistości największego imperium starożytnego świata.  Wybitnego rzymskiego filozofa i mówcę Cycerona, który w swoich książkach zwrócił uwagę na Apollonię jako magna urbs et gravis (wielkie i ważne miasto). Po długim okresie ciągłego rozwoju gospodarczego i kulturalnego Apollonia upadła, aż do całkowitego opuszczenia jej w okresie średniowiecza. Kultura i ogólny rozwój miasta zachowały wyraźny grecki charakter przez całe jego istnienie. Ruiny Apollonii odkryto na początku XIX wieku.

6. Przełęcz Logara

Przełęcz Llogara to spektakularna kręta droga, wznoszącą się na wysokość 1027 m n.p.m., która prowadzi z Wlory do pięknych plaż wybrzeża Jońskiego. Jest także częścią Parku Narodowego Llogara. Pierwsza droga nad przełęczą Llogara została zbudowana w 1920 roku.
Przemierzając przełęcz, cały czas towarzyszy nam wspaniały widok albańskiego wybrzeża. Spoglądając z przełęczy na południe wzdłuż wybrzeża, można podziwiać białe plaże Morza Jońskiego i wioskę Dhermi.

7. Butrint – pierwszy albański zabytek wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO

Pierwszym albańskim zabytkiem wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1992 roku, było stanowisko archeologiczne Butrint położone na południu kraju. Miasteczko Butrint było zamieszkane od czasów prehistorycznych, a także stanowiło grecką i rzymską kolonię. Obecny stan tego stanowiska archeologicznego nosi ślady wszystkich okresów, przez które przeszło to miasto. Najstarsze przedmioty znalezione na stanowisku archeologicznym to kamienny młot i trzon z drugiej połowy drugiego tysiąclecia p.n.e.

Hekatajos, grecki historyk pochodzący z Miletu, po raz pierwszy wspomniał o mieście pod koniec VI wieku p.n.e., potwierdzając, że miasto zostało zbudowane przez uciekinierów z Troi. W latach 1926-1936 włoski archeolog Luigi Ugolini prowadził wykopaliska w południowej Albanii, koncentrując swoje prace na stanowisku archeologicznym w Butrincie, gdzie odkrył baptysterium, teatr, bazylikę, łaźnie publiczne, świątynię Minerwy, bramę Lwa, wiele domów oraz ogromną liczbę przedmiotów i posągów o nieocenionej wartości.

Najbardziej niezwykłe przedmioty odkryte w teatrze Butrint to posąg Apolla, głowa bogini Butrintu, marmurowe głowy Zeusa, portret Agrypiny oraz wiele łacińskich i greckich inskrypcji. Część miasta została odbudowana w V wieku p.n.e.

8. Saranda – jedno z najbardziej urokliwych miasteczek na riwierze albańskiej

Miejscowość, która kiedyś była małą wioską rybacką, teraz jest kwitnącym miastem. Nazwa miasta pochodzi od Ayii Saranda, klasztoru poświęconego 40 świętym, którego zbombardowane pozostałości (w tym niektóre zachowane freski) znajdują się wysoko na wzgórzu. Znajduje się tu również mały zamek Lekursi, z którego roztacza się spektakularny widok. W czasie II Wojny Światowej, miasto nosiło nazwę Porto Edda na cześć córki Mussoliniego.

Albania to wspaniały kraj z bogactwem zabytków. Najlepszą drogą do jego poznania jest wycieczka objazdowa do Albanii. Udaj się wraz z nami na niesamowitą wycieczkę ALBANIA – CZARNOGÓRA – GRECJA (Wyspa Korfu). Nie jest to zwykła wycieczka! Jest to wycieczka, której motywem przewodnim jest fotografowanie. Jeśli robienie zdjęć jest Twoją pasją, to podczas tej wyprawy będziesz mógł podszkolić swoje umiejętności pod okiem instruktora fotografii. Zdjęcia wykonane podczas plenerów fotograficznych w najpiękniejszym miejscach Albanii będą stanowić wspaniałą pamiątkę na długie lata!

Już teraz sprawdź naszą ofertę wyjazdów do Albanii!